در حال بارگذاری ویدئو آموزشی...
فارسی:
عنوان: سفرتون به لندن چطور بود؟
متن مکالمه:
مری: سلام،دکتر اندرسون! خوش اومدید.
دکتر اندرسون: خیلی ممنونم.
مری: سفرتون به لندن چطور بود؟
دکتر اندرسون: خوب بود، ممنونم.
مری: از موزه های زیادی دیدن کردی؟
دکتر اندرسون: نه اصلاً.
مری: تو رستورانهای خوب غذا خوردی؟
دکتر اندرسون: نه، هر روز تو رستورانهای بد غذا خوردم.
مری: به نمایش یا کنسرت رفتی؟
دکتر اندرسون: نه، اما شب تو اتاقم تلویزیون دیدم.
مری: پیاده روی خوبی داشتی تو لندن؟
دکتر اندرسون: راستش رو بخواید، نه. چهار روز رو صندلی نشستم.
مری: دکتر اندرسون، تعطیلات خوبی به نظر نمیاد.
دکتر اندرسون: تعطیلات؟ من رفتم لندن برای کار،
نه برای تعطیلات. ملاقات داشتم با دکترا از همه جای دنیا.
درباره داروهای جدید صحبت کردیم،و من دوتا سخنرانی داشتم.
من همیشه تو رستوران هتل غذا خوردم.پس راستش کلا هتل رو ترک نکردم.
مری: ولی دکتر اندرسون، به لندن رفتی ولی شهر رو نگشتی.
دکتر اندرسون: نه ولی از تو هواپیما قشنگ به نظر میومد.
انگلیسی:
Title: How was your trip to London?
Conversation text:
Marie: Well, hello, dr. Anderson! Welcome back.
Dr.Andreson: Thank you very much.
Marie: How was your trip to London?
Dr.Andreson: It was fine, thank you.
Marie: Did you visit lots of museums?
Dr.Andreson: No. I didn’t visit any.
Marie: Did you eat in some good restaurants?
Dr.Andreson: No. I ate in the same bad restaurant every day.
Marie: Did you see any plays or concerts?
Dr.Andreson: No. But I watched TV in the hotel room at night.
Marie: Did you take some nice walks around London?
Dr.Andreson: Actually, no. I sat in a chair for four days.
Marie: Dr. Anderson, that doesn’t sound like a very nice vacation.
Dr.Andreson: Vacation? I went to London for business, not for vacation.
I met doctors from all over the world.
We talked about new medicines, and I gave two speeches.
I always ate at the hotel restaurant. So I actually never left the hotel.
Marie: But, Dr. Anderson, you were in London and you didn’t see the city.
Dr.Andreson: No. But it looked nice from the airplane.