کتاب جنگل
رودیارد کپلینگ
پسر کوچکی از نوزادی با خانواده ای از گرگ ها در جنگل بزرگ شده و با آن ها خو گرفته است. مدت ها بعد او مجبور به ترک جنگل و بازگشت به میان انسان ها می شود. ولی تا وقتی که شِرخان، ببر جنگل، به دنبال کشتن اوست آرامش ندارد.
Chapter One
فصل یک
Mowgli’s Brothers
برادران موگلی
One very warm evening in the Seeonee hills in Southern India, Father Wolf woke up from his day’s rest. Next to him lay Mother Wolf, with their four cubs beside her.
یک روز عصر خیلی گرم در تپه های سئون در جنوب هند، گرگ پدر از استراحت روزانه بیدار شد. کنار او گرگ مادر و چهار توله شان دراز کشیده بودند.
‘It’s time to look for food,’ said Father Wolf, and he stood up to leave the cave.
گرگ پدر گفت «وقت دنبال غذا گشتن است.» و بلند شد تا غار را ترک کند.
‘Good luck,’ said a voice. It was the jackal, Tabaqui, who eats everything and anything, even pieces of old clothes from the villages.
صدایی گفت «موفق باشی.» صدای یک شغال بود، تاباکی، که همه چیز می خورد، حتی تکه لباس های کهنه دهکده ها.
کلمه های سخت را با کلیک روی آن ها به جعبه لایتنر اضافه کنید تا هایلایت شده نمایش داده شوند
The wolves of India do not like him, because he runs around making trouble and telling bad stories about them.
گرگ های هند از او خوششان نمی آید، چون ورجه وورجه می کند، دردسر ایجاد و داستان های ناجور درباره شان تعریف می کند.
‘Shere Khan, the tiger, is coming to look for food here,’ said Tabaqui.
تاباکی گفت «شِرخان، ببر، دارد برای جستجوی غذا به اینجا می آید.»
‘He can’t,’ cried Father Wolf. ‘By the Law of the Jungle he must tell us first, before he comes here to hunt.’
گرگ پدر فریاد زد «نمی تواند. طبق قانون جنگل قبل از اینکه برای شکار به اینجا بیاید، باید اول به ما بگوید.»
‘Shere Khan has a bad leg, so he can kill only cows. In the village near him the people are angry. That is why he is coming here – to start hunting in a new place. Listen, you can hear him now,’ said Tabaqui.
تاباکی گفت «شِرخان پایش می لنگد، برای همین فقط می تواند گاوها را بکشد. در دهکده نزدیک او مردم خشمگین هستند. برای همین او دارد به اینجا می آید – تا شکار در جایی جدید را شروع کند. گوش کن صدایش را می توانی بشنوی.»
‘He is a stupid animal,’ said Father Wolf, and he listened to the angry noise of a tiger who has not eaten. ‘No one will find anything to eat in the jungle now.’
گرگ پدر گفت «او جانور احمقی است.» و به صدای ببری خشمگین که چیزی نخورده بود گوش داد. «حالا هیچ کس در جنگل چیزی برای خوردن پیدا نخواهد کرد.»
‘But Shere Khan is hunting man, not animal, tonight,’ said Tabaqui.
تاباکی گفت «ولی شِرخان امشب به شکار آدم می رود نه حیوان.»
The Law of the Jungle says that animals must not hunt man, because man-killing brings men with guns. Then everybody in the jungle is in danger.
قانون جنگل می گوید حیوانات نباید انسان ها را شکار کنند، چون کشتن آدم ها باعث آمدن آدم ها با تفنگ می شود. بعد همه اهالی جنگل به خطر می افتند.
Father and Mother Wolf listened to Shere Khan in the jungle not far away. Then, suddenly, they heard a noise much nearer to them.
گرگ پدر و گرگ مادر به صدای شِرخان در جنگل، در فاصله ای نه چندان دور گوش می دادند. بعد، یک دفعه، صدایی خیلی نزدیک تر شنیدند.
‘It’s a man. A man’s cub. Look!’ said Father Wolf. And there in front of them stood a baby who could just walk. He looked up at Father Wolf and laughed.
گرگ پدر گفت «یک انسان است. به توله انسان!» و در برابر آن ها نوزاد بود که فقط می توانست راه برود. او سرش را بلند کرد، به گرگ پدر نگاه کرد و خندید.
‘Is that a man’s cub?’ asked Mother Wolf. ‘I have never seen one. Bring it here.’
گرگ مادر پرسید «این توله آدم است؟ قبلا ندیده بودم. بیاورش اینجا.»
The baby, small and with no clothes, pushed its way between the cubs to get near to Mother Wolf. ‘Look,’ she said, ‘he is taking his meal with the others.’
نوزاد، کوچک و بدون لباس، راهش را از میان توله ها باز کرد و به گرگ مادر نزدیک شد. گرگ مادر گفت «نگاه، دارد با دیگر توله ها غذا می خورد.»
‘I have heard that this has happened before,’ said Father Wolf, ‘but I have never seen it until now. Look at him. He is not afraid.’
گرگ پدر گفت «شنیده ام که قبلا این اتفاق افتاده، ولی تا الان ندیده بودم. نگاهش کن. نمی ترسد.»
Suddenly, it was dark, and Shere Khan was pushing his great head in through the mouth of the cave.
ناگهان، تاریک شد و شِرخان سر بزرگش را از دهانه غار داخل کرد.
‘We are pleased that you visit us, Shere Khan,’ said Father Wolf, but his eyes were angry. ‘What do you need?’
گرگ پدر گفت «ما از دیدار شما خوشحالیم، شِرخان» ولی چشمانش غضب آلود بود. «چه نیاز داری؟»
‘I am hunting a man’s cub,’ said Shere Khan. ‘It’s father and mother have run away. Give it to me.’
شِرخان گفت «من دنبال یک توله آدم هستم. پدر و مادرش فرار کرده اند. بدهیدش به من.»
ماضی نقلی (حال کامل)
Father Wolf knew that Shere Khan could not get inside the cave because he was too big.
گرگ پدر می دانست که شِرخان به خاطر بزرگی نمی تواند وارد غار شود.
‘The man’s cub belongs to us,’ he said. “The Pack – the other wolves and I – will decide. If we want to kill him, we will kill him, not you.’
او گفت «این توله آدم مال ماست. گله – من و دیگر گرگ ها – تصمیم می گیریم. اگر بخواهیم بکشیمش، ما او را می کشیم ، نه تو»
‘The man’s cub belongs to me! It is I, Shere Khan, who speaks!’ And Shere Khan’s roar filled the cave with noise.
«این توله آدم مال من است! منم، شِرخان، که صحبت می کند!» و غرش شِرخان غار را پر کرد.
‘No!’ came the angry voice of Mother Wolf. ‘The man’s cub belongs to me! We will not kill him. He will live, to run with the other wolves, to be my son. Now go away, fish-killer, eater of cubs! Go!’
صدای خشمگین گرگ مادر بلند شد «نه! توله آدم مال من است! ما او را نمی کشیم. او زنده می ماند تا با دیگر گرگ ها بتازد، و پسرم باشد. حالا راهت را بگیر و برو، ماهی کش، توله خور! برو!»
Shere Khan went. He knew that he could not fight Mother Wolf in the cave. ‘But I will have this man-cub one day, you thieves!’ he shouted from the jungle.
شِرخان رفت. می دانست نمی تواند با گرگ مادر در غار بجنگد. او از درون جنگل فریاد زد «ولی یک روز این توله آدم را می خورم، دزدها!»
‘Do you really want to keep him, Mother?’ said Father Wolf.
گرگ پدر گفت «واقعا می خواهی او را نگه داری، مادر؟
‘Keep him?’ said Mother Wolf. ‘Yes. He came here by night, alone and hungry, but he was not afraid.’
گرگ مادر گفت «نگهش دارم؟ بله. او شبانه اینجا آمد، تنها و گرسنه، ولی نترسیده بود.»
‘Yes, I will keep him. And I will call him Mowgli, the frog.’
«بله، نگهش می دارم. و اسمش را موگلی، وزغ، می گذارم.»
‘But what will the other wolves of the Pack say?’
«ولی بقیه گرگ های گله چه می گویند؟»
By the Law of the Jungle all wolf-cubs must come to the Pack when they can walk.
طبق قانون جنگل تمام توله گرگ ها باید هنگامی که توانستند راه بروند به گله بیایند.
The wolves look at the cubs carefully.
گرگ ها با دقت به توله ها نگاه می کنند.
Then the cubs are free to run anywhere because all the adult wolves know them and will not attack them.
بعد توله ها آزادند همه جا بروند چون تمام گرگ های بزرگسال آن ها را می شناسند و به آن ها حمله نمی کنند.
When the four wolf-cubs could run a little, Father Wolf took them and Mowgli and Mother Wolf to the Meeting Rock. Here, the hundred wolves of the Wolf-Pack met every month when the moon was full.
وقتی چهار توله گرگ می توانستند کمی بدوند، گرگ پدر موگلی، گرگ مادر و آن ها را به صخره ملاقات ها برد. اینجا، هر ماه وقتی ماه کامل می شد، صدها گرگ گله دیدار می کردند.
The leader of the Pack was Akela, a great grey wolf. Each new wolf-cub came to stand in front of him and Akela said, ‘Look well, O Wolves. Look well!’
رهبر گله آکلا، یک گرگ بزرگ خاکستری، بود. همه توله گرگ های جدید جلوی او می ایستادند و آکلا می گفت سلامت باشید، ای گرگ ها، سلامت باشید!»
At the end, Father Wolf pushed Mowgli into the circle of wolves. Then from the trees outside the circle they heard the voice of Shere Khan.
در انتها، گرگ پدر موگلی را به داخل حلقه گرگ ها هل داد. بعد آن ها از درختان بیرون حلقه صدای شِرخان را شنیدند.
‘The man-cub belongs to me. Give him to me!’
«توله آدم مال من است. بدهیدش به من!»
Akela did not move but said only, ‘Look well! Who speaks for this man-cub? Two voices, who are not his father and mother, must speak for him.’
آکا حرکت نکرد بلکه فقط گفت «سلامت باشید! چه کسی از این توله انسان دفاع می کند (به حمایت از او صحبت می کند)؟ دو صدا، که پدر و مادرش نباشند، باید از او دفاع کنند.»
There is only one other animal who can come to these wolf-meetings – Baloo, the sleepy brown bear. His job is to teach the Law of the Jungle to the wolf-cubs.
فقط یک جانور دیگر است که می تواند به این جور دیدارهای گرگ ها بیاید – بالو، خرس قهوه ای خوابالو. کار او آموختن قانون جنگل به توله گرگ ها است.
‘I speak for the man-cub,’ came Baloo’s deep voice. ‘Let him run with the Pack. I myself will teach him.’
صدای عمیق بالو آمد «من از توله انسان دفاع می کنم. بگذارید با گله بتازد. خودم به او می آموزم.»
‘We need another voice to speak for him,’ said Akela. Silently, another animal jumped down into the circle.
آکلا پرسید «یک صدای دیگر باید از او دفاع کند.» جانور دیگری، آهسته، به درون حلقه پرید.
It was Bagheera the panther, black as the night, clever, strong, and dangerous.
او پلنگ بکرا بود، سیاه مثل شب، باهوش، نیرومند و خطرناک.
‘O Akela, will you let me speak?’ said Bagheera softly. “The Law of the Jungle says it is possible to buy the life of a cub. It is bad to kill a man-cub. He cannot hurt you.
بکرا یواش گفت «ای آکلا، اجازه می دهی من صحبت کنم؟ قانون جنگل می گوید می شود جان یک توله را خرید. خوب نیست توله یک انسان را بکشیم. او نمی تواند به شما صدمه بزند.»
‘Let him live with you, and I will give you a fat cow, newly killed, which lies in the jungle not far away.’
«بگذارید با شما زندگی کند، و من یک گاو چاق و چله، که تازه کشته ام، و در جنگل در فاصله ای نه چندان دور است، به شما می دهم.»
The voices of the wolves replied, ‘Let him live.’ They were always hungry and they wanted to get the dead cow.
صدای گرگ ها جواب داد «بگذارید زنده بماند.» آن ها همیشه گرسنه بودند و می خواستند گاو مرده را به دست بیاورند.
Soon they went away, and there were only Akela, Bagheera, Baloo, and Mowgli’s wolf family left. They could hear the angry roars of Shere Khan in the night.
کمی بعد آن ها رفتند، و فقط آکلا، بکرا، بالو و خانواده موگلی ماندند. آن ها می توانستند صدای غرش خشمگین شِرخان را در شب بشنوند.
‘It is good,’ said Akela. ‘Men are clever. Perhaps this man-cub will help us when he is older. Take him away,’ he said to Father Wolf, ‘and teach him well.’
آکلا گفت «خوب است. انسان ها باهوش هستند. شاید وقتی بزرگ تر شد این توله آدم به ما کمک کند.» او به گرگ پدر گفت «او را ببرید. و خوب آموزشش دهید.»
And so, because of Baloo’s good word and the present of a cow, Mowgli now belonged to the Seeonee Wolf-Pack.
و به این ترتیب، به خاطر حرف های خوب بالو و پیشکش شدن یک گاو، موگلی حالا به گله سئون تعلق داشت.
The story of Mowgli’s life among the wolves fills many books, but we must jump ten or eleven years now.
داستان زندگی موگلی در میان گرگ ها در کتاب های بسیاری آمده، ولی ما باید ده یازده سال جلو بپریم.
Father Wolf, Baloo, and Bagheera taught Mowgli well, and he learnt everything about the jungle. He knew the meaning of every sound in the trees, of every song of the birds, of every splash in the water.
گرگ پدر، بالو، و بکرا، موگلی را خوب آموزش دادند، و او همه چیز درباره جنگل را آموخت. او معنی هر صدایی درون جنگل، معنی هر آواز پرنده ای، و هر شلپ شلپ آبی را می دانست.
He learnt to climb trees like a monkey, to swim in the rivers like a fish, and to hunt for his food as cleverly as any animal in the jungle.
او یاد گرفت مثل میمون از درخت ها بالا برود، مثل ماهی در آب شنا کند، و به باهوشی هر حیوان دیگری در جنگل، برای غذا شکار کند.
این داستان ۵ فصل است برای مطالعه باقی فصل ها نیاز هست اشتراک سایت را تهیه کنید.
