یادگیری کلمات انگلیسی قسمت سوم

حالا می خوایم به تعطیلات بریم اما این دو کلمه
ممکن است مشکل ساز شود.
خب journey اسم است و به بخشی از سفر برمیگرده.
پس وقتی شما از مکانی به مکان دیگر با ماشین هواپیما اتوبوس جا به جا می شوید.
سفر به لندن با اتوبوس سه ساعت زمان می برد.
کلمه trip هم اسم است.
اما معمولا به بیشتر از یک سفر و مدت زمان بیشتری که در سفر طی می کنیدبرمیگردد.
خب پس اگر کسی پرسید
سفر چطور بود؟
آن ها از کل سفری که داشتید می پرسند. نه بخشی از آن.
فیل: سفرت کمپ چطور گذشت سیان؟
سیان: خیلی خوب بود. اما کل هفته باران بارید.
کلمه trip از سفر کامل کوتاه تره
و ما می توانیم در این مجموعه عبارت استفاده کنیم.
پس شما می توانید یک سفر کاری اردوی مدرسه و یا سفر روزانه داشته باشید.

انگلیسی:

Now, we all love going on holiday,
but these two words can cause problems.
So a ‘journey’ is a noun
and refers to a single piece of travel
– so, when you move from one place to another
by car, plane, train, bus.
The journey to London takes three hours by bus.
A ‘trip’ is also a noun,
but usually refers to more than one journey
and the time you spend in a place.
So, if someone asks
‘How was your trip?’
they’re asking about the whole time you are away,
not the journey.
Phil: How was your camping trip, Sian?
Sian: It was fun, but it rained all weekend!
A ‘trip’ is often quite short compared to a holiday,
and we can use it in these set phrases.
So you can have a business trip,
a school trip or a day trip.

فارسی:

امروز می خواهم در مورد تفاوت بین expect, wait, hope با شما صحبت کنم.
هه اینها در مورد آینده صحبت می کنند.
ولی معنای یکسان ندارند.
ما از expect برای گفتن چیز محتمل استفاده میکنیم.
امروز بارون میاد؛ پس انتظار دارم که ترافیک سنگین باشد.
وقتی در مورد گذر زمان صحبت می کنیم؛
از expectاستفاده نمی کنیم و در عوض از wait استفاده می کنیم.
من منتظر می مانم تا باران بند بی آید.
وقتی در مورد چیزی صحبت می کنیم که می خواهیم اتفاق بی افتد؛ از expect استفاده نمی کنیم
و در عوض از hope استفاده می کنیم.
امیدوارم فردا هوا آفتابی باشد.
پس حتما به خاطر داشته باشید.
کلمه wait برای گذر زمان است.
و hope برای اتفاقی است که می خواهد بیافتد.
من انتظا دارم که این را بدانید
اما امیدوارم آن را تمرین کنید.
من منتظر شمام تا شروع کنید……یالا!

انگلیسی:

Today, I’m going to tell you the difference between
‘expect’, ‘wait’ and ‘hope’.
They all talk about things in the future,
but they don’t mean the same.
We use ‘expect’ to say that we think something is likely.
It’s raining today, so I expect the traffic will be really bad.
When we talk about time passing,
we don’t use ‘expect’, we use ‘wait’.
I’m waiting for the rain to stop.
When we talk about wanting something to happen,
we don’t use ‘expect’.
We use ‘hope’.
I hope it will be sunny tomorrow.
So just remember:
You expect what’s likely.
Wait for things that take time.
And hope for things that you want to happen.
I expect you knew that,
but I hope you’ll practise it.
I’m waiting for you to start… go on!

امروز بیایید به این که چطور صفت را به اسم تبدیل کنیم؛ بپردازیم.
در حالت کلی وقتی در مورد گروهی از مردم صحبت میکنیم.من اهل انگلستان هستم
و میتوانم با مردم کشورم به دو شیوه صحبت کنم:
مردم انگلیسی در مورد آب و هوا خیلی صحبت می کنند
من از کلمه English در جایگاه صفت برای توصیف مردم استفاده کردم.
یا من میتوانم کلمه ی English با اضافه کردن the به اسم تبدیل کنم:
انگلیسی ها درباره هواشناسی زیاد صحبت می کنند.
شما از این ساختار م توانید برای دیگر گروه های مردم استفاده کنید. برای مثال:
ثروتمندان بیشتر از فقیران دارند.
اما دقت کنید !
بله گروهی از مردم؛ حالت جمع دارد
و فعل به صورت جمع است.
اما ما s جمع به آخر این کلمات اضافه نمیکنیم.

انگلیسی:

And today, let’s look at how we can change
adjectives into nouns
when talking about groups of people in general.
I’m from England
and I can talk about people from my country in
two ways:
‘English people talk about the weather a lot,’
where I use the adjective ‘English’
to describe the ‘people’.
Or I can take the adjective ‘English’
and turn it into a noun with ‘the’:
‘The English talk about the weather a lot.’
You can use this rule to talk about
other groups of people as well. For example:
The rich have more than the poor.
But be careful!
Yes, the groups of people are plural,
and yes the verb is plural,
but we don’t add ‘s’ to the end of these words.

[/restrict]

امروز می خواهم در مورد don’t mind و doesn’t matter صحبت کنم
فعل mind یعنی دوست نداشتن؛ اذیت شدن؛ اعتراض کردن به.
که فعل همراه با ing می آید و اغلب در حالت منفی و سوالی به کار می رود.
برای مثال: میتونی پنجره را باز کنی؟
سم: فکر نمیکنم بتونم.
دن: اگه کسی گفت I don’t mind
یعنی: آنها هیچ ترجیحی ندارند و یا از اینکه اتفاق می افتد خوشحال هستند.
با این حال؛ فعل matter یعنی خیلی مهم بودن.
english matter یعنی انگلیسی مهم است
اگر بگوییم it doesn’t matter
یعنی چیزی که در مورد آن صحبت می کنیم مهم نیست و یا اهمیتی ندارد.
چای میخوری یا قهوه؟
سم: فرقی نمی کنه.
دن: خیلی خب.
بعضی مواقع هر دو به یک معنی هستند.
سم: آیا مرغ برای شام می خوری؟
دن: نمیدونم.
سم: آیا مرغ برای شام میخوری؟
دن: فرقی برام نمیکنه.

انگلیسی:

Today we’re going to talk about
‘don’t mind’ and ‘doesn’t matter’.
The verb ‘mind’ means ‘dislike, be annoyed by
or object to’.
It’s followed by (verb)ing and often used in
negatives and questions.
For example: Do you mind opening the window?
Sam: No, I don’t mind.
Dan: If someone says ‘I don’t mind’,
it means that they have no preference
or that they are happy for something to happen.
However, the verb ‘matter’ in English can mean
‘be important’.
‘English matters,’ means
‘English is important’.
If we say ‘it doesn’t matter’,
it means that the thing that we are talking about
is not important or not significant.
Do you want tea or coffee?
Sam: It doesn’t matter.
Dan: OK!
Sometimes they can both mean the same thing.
Sam: Do you want chicken for dinner?
Dan: I don’t mind!
Sam: Do you want chicken for dinner?
Dan: It doesn’t matter to me.

امروز می خواهم در مورد تفاوت بین everyone و anyone توضیح دهم.
وقتی میگویم سلام به همه،یعنی با تمام افراد گروه صحبت میکنم
یا تمام افرادی که این ویدیو را تماشا می کنند.
با اینحال anyone منظور به فرد جداگانه در گروه است، و اغلب برای پرسش استفاده می شود.
برای مثال: کسی گوش میده؟
یا: کسی میتونه جواب سوال امروز رو بده؟
در اینجا من پرسیدم که یک شخص به صورت مجزا در گروه گوش میده.
اگه تمام افراد گروه گوش میدنف میتوانیم بگوییم:
بله همه دارن گوش میدن.

انگلیسی:

Today I’m going to explain the difference between
‘everyone’ and ‘anyone’.
When I say ‘hello everyone’,
I’m talking to all the people in a group
or all the people watching this video.
‘Anyone’, however, relates to any one individual person
in a group, and we often use it to ask questions.
For example:
Is anyone listening?
Or: Can anyone answer today’s question?
Here I’m asking if any individuals in the group
are listening.
If the whole group is listening, we can say:
Yes, everyone is listening!
– Which is something that English teachers love to hear.

[/restrict]